Komunikacja i seksappeal

Lepiej bym tego nie ujęła. A tak mam, że jak czegoś nie umiem ująć lepiej niż ktoś kto zrobił to przede mną, to go porostu zapamiętuję i przypominam przy każdej stosownej okazji, ze wszystkim honorami – należnymi wynalazcy.

I dziś właśnie, przeglądając moje stare papierzyska odnalazłam cudowne zdanie autorstwa Wacława Šmida:” Bo reklama musi być czymś żywym, a nie mantrą. Chciałoby się powiedzieć, że musi mieć nawet swój SEKSAPPEAL”*. I chciałoby się powtórzyć, że wszystko – i marketing, i copywriting i prawie każda komunikacja powinna mieć swój SEKSAPPEAL. A ponieważ od początku marca atakują mnie natrętnie jak muchy przykłady komunikacji bez SEKSAPPEALU, to pomyślałam, że może warto trochę za Wacławem Šmidą ,a trochę na podstawie moich skromnych doświadczeń i przemyśleń,  przypomnieć, że uwodzicielska komunikacja składa się z takich drobnych elementów, jak:

S – skuteczność, smak

E – emocjonalność, empatia, elegancja

K – konkurencyjność, konkretność, kultura, konwencjonalność (przekraczanie ustalonych granic bywa ryzykowne!)

S – samodzielność, skojarzliwość

A – aspiracje (trochę wyższe niż nachalne sprzedawanie)

P – praktyczność, pokrzepianie,

P – precyzyjność, prosta, przyjemność  

E – ekonomia

A – apetyczność

L –ludzki język, lapidarność

I myślę sobie, że w tym świecie wyścigu komunikatów bez aspiracji albo smaku albo bez potrzeby, taki seksappeal w starym dobrym stylu byłby całkiem uwodzicielski. Ciekawa jestem, czy Ktoś myśli podobnie? 

*W. Šmid, Język reklamy w komunikacji medialnej. Wydawnictwa CeDeWu. Warszawa 2008. 

Teraz czas na Ciebie.

Blogowanie to gra zespołowa. 

* Zostaw komentarz. Dla Ciebie to chwila, dla mnie ważna wskazówka.
** Jeśli Ci się podobało, prześlij ten wpis dalej. Sprawisz, że moja praca przyda się kolejnym osobom.
***Polub  Content i Marketing  na Facebooku.