Weekendowo: kwietniowo

Już po połowie kwietnia. Wokół mnie kwitnie wszystko! A jeśli jeszcze nie kwitnie, to się pręży do słońca, zieleni, śpiewa…. Nie sposób tego nie archiwizować. Choć wszystko to  wydaje się tak zwyczajne, tak normalne…

A jednak w pewnych warunkach, czy w pewnych okolicznościach, ten tryumf polskiej wiosny, zieleni i słońca nie jest oczywisty. Wystarczy tylko przedłużenie zimy albo geograficzne oddalenie, albo  brak siły, by wyruszyć w plener, by  nie móc się cieszyć  zwyczajnością wiosny….

Nie wypada  więc nic innego, jak cieszyć się zwyczajnością zwyczajnej kwietniowej wiosny w dniu 17 kwietnia 2016 roku. A oto przedmioty mojej dzisiejszej radości, najzwyczajniejsze pod słońcem. Pod polskim kwietniowym słońcem...

Z polskiego frontu kwitnienia wiśni

Naprawdę żałuję, że nie ma u nas czegoś na kształt japońskiego frontu kwitnienia wiśni (sakura-zensen), rodzaju narodowej mobilizacji do obserwowania kwitnących drzew wiśni – metafory ulotnej natury życia, ulotnej natury wiosny, ulotnej natury piękna. Znikliwości, której nie można utrwalić.

W   Japonii o sakurze się mówi, pisze wiersze, śpiewa pieśni. Pod sakurą się kocha i pewnie... pije.  

Migdałki - bajkowe, różowe, kwietniowe

Jaskry wiosenne albo pszonki

Jaskry wiosenne albo pszonki

I pomyśleć, że dawno, dawno temu młode liście jaskra były jadalne. Uważano je za całkiem smaczne i pożywne warzywo.

I na koniec, jeszcze rozwichrzony klon zielony.

Rozwichrzony klon zielony...