Copywriting po polsku

Przeczytałam dzisiaj pewien post. Copywritera o copywritingu. Utrzymany w formie dialogu. Dialogu, w którym idzie o powiedzenie niewtajemniczonym: jestem copywriterem.

Ten dialog – w założeniu ironiczny  i autoironiczny – nie przedstawia dobrze copywritingu. No cóż, język ironii to wyższa szkoła jazdy i podobno…bardzo rzadko sprawdza się w Internecie. Jeśli w ogóle.

Pudrowanie, lukrowanie, owijanie w sreberka?

Dialog, o którym mowa, utrwala po prostu krytyczny obraz copywritingu – pudrowania, lukrowania, szklenia, owijania w błyszczące papierki…Copywriting połączony jest tu z działaniami szybkimi, łatwymi, wykonalnymi prawie przez każdego. W domyśle – ozdobnymi albo ozdobno-manipulacyjnymi i tanimi jak…barszcz. Albo jak jabłka w środku jesieni.

Dialog, który sprowokował ten wpis może i jest zabawny, ale w moim odbiorze jest  przede wszystkim  gorzki. I jak pod szkłem powiększającym pokazuje kondycję polskich copywriterów i copywritingu.

A może kompletowanie klientów?

Ma ten dialog jednak pewną wartość. Mnoży pytania. Mnie na przykład podsunął między innymi takie:

• Czy można przekonywać innych do czegoś, jeśli samemu nie jest się do tego czegoś przekonanym? Gdy na przykład myśli się o swoim zajęciu na zasadzie: doraźne, z braku laku, w wolnym czasie, robią to przy użyciu słów – to nie może być trudne, przecież to takie naturalne …

• Czy można skutecznie i owocnie uprawiać copywriting, jeśli myśli się o nim jako o pudrowaniu, lukrowaniu, szkleniu*– podbarwianiu rzeczy i usług? A więc tak czy siak o manipulowaniu? A nie na przykład o kompletowaniu klientów przez uczciwe komunikowanie wartości. Wartości rzeczy i usług. Przede wszystkim usług, bo one schną bez dobrych copywriterów. Albo przez tworzenie  uczciwych produktów informacyjnych. 

• Czy można owocnie uprawiać copywriting, jeśli nie myśli się o autentycznych korzyściach klientów zleceniodawcy…

• Czy można pewnie uprawiać copywriting, jeśli się nie potrafi wyrażać siebie – swoich wartości, pasji, motywacji, oferowanych korzyści, przewag rynkowych…

Jeden dialog, w którym idzie o powiedzenie dyletantom jestem copywriterem i takie kłęby pytań… Ach ta jesień…

Teraz czas na Ciebie.

Blogowanie to gra zespołowa. 

* Zostaw komentarz. Dla Ciebie to chwila, dla mnie ważna wskazówka.
** Jeśli Ci się podobało, prześlij ten wpis dalej. Sprawisz, że moja praca przyda się kolejnym osobom.
***Polub  Content i Marketing  na Facebooku.