Storytelling w wierszach

Wierszowany copywriting  z czasów  swojego bujnego rozkwitu  stanowił  niekiedy narzędzie do rozwijania szczególnych opowiadań o marce i jej produkcie lub produktach.  Były te opowiadania rodzajem osobliwych narracji – lekkich, radosnych, zapamiętywalnych, układających się  nierzadko w "komediowy  serial" z flagowym produktem (lub produktami) w roli głównej.

Flaszki moje drogie, czyli storytelling dla Szustowa
 

Wierszowana narracja w sposób szczególnie spektakularny była wykorzystywana już latach 1911-1914 dla popularyzacji alkoholi Szustowa – koniaku, krupniku, madery. Wiadomo na pewno, że warszawskie przedstawicielstwo ich rosyjskiej fabryki jednemu z polskich autorów (pisującemu anonimowo rzecz jasna) wypłacało 750 rubli miesięcznie za reklamowe fraszki w stylu owych „ballad prowansalskich”, o których wspominałam w poprzednim poście.

Mówiły te ballady o swoich bohaterach w sposób łączący elementy opowiadania, dramatu, liryki z odpowiednimi rysunkami. Od lat 30. wyraźnie ograniczano ilość słów na rzecz ilustracji rysunkowej.

Zróżnicowana jakość i styl poszczególnych narracji świadczy o tym, że polskich autorów na usługach marki Szustow w latach 1911-1014 było co najmniej kilku. Ich „produkcje” – umieszczane za pośrednictwem biura ogłoszeń Metala – przynosiły polskiej prasie dochód kilkaset tysięcy rubli rocznie.

Koniak Szustowa (od czasu do czasu także krupnik czy madera) urastał w tych wierszowanych i wierszowano-rysunkowych historiach do niezrównanego leku na wszelkie dolegliwości fizyczne, panaceum na zażegnanie waśni rodzinnych czy towarzyskich, na melancholię, nudę, brak humoru, fantazji, odwagi, kondycji fizycznej czy psychicznej. 

Koniak stawał się w tych seryjnych wierszowanych reklamach produktem wyjątkowym: na każdy dorosły etap życia, na każdą porę, na co dzień i od święta – i na Boże Narodzenie, i na Wielkanoc. 

Jawił się jako bohater sentymentalnych wspomnień, przedmiot zapisywany synom w ojcowych testamentach, przywoływany w mowach sądowych, w zagadkach, w dowcipach szkolnych, w piosenkach, monologach postaci literackich ( jak na przykład Faust czy Zagłoba), postaci historycznych, egzotycznych czy takich z sąsiedztwa. Opiewano go we fraszkach, sonetach, pieśniach i piosenkach. Zawsze w jednorazowym prasowym wydaniu, a całość składała się na swoisty serial o marce której nieobca jest …. przede wszystkim dobra zabawa 

Flaszki moje nieprzecenione,  czyli narracje 1912 

Weźmy na przykład taką fraszkę z 1912 roku:

Hej! Jeśli Wam życie nie dało do ręki

Perlistego dzbana, a w usta piosenki…

Hej! Jeśli nie wiecie, co miłosne słowa

I smaku nie znacie Madery SZUSTOWA,

To za Was się ludzie ze wstydu dziś palę

Boście nie użyli na tym świecie wcale!

Albo Cztery pory roku także z 1912:

Gdy się zima w krąg rozsroży,

Ziemię w lody skowa,

Co rozgrzewa nas nie gorzej,

Niż kołdra puchowa?....

Co…koniak Szustowa!

Gdy się piękna zbliży wiosna,

A z nią serc odnowa –

Co tchnie wonią

Jak miłosna kochanków rozmowa?...

Co…koniak Szustowa! 

Gdy nam lato żarem zionie,

Jak uczuciem mowa –

Co roznosi kwiatów wonie,

Które łąka chowa?....

Co…koniak Szustowa!

Gdy jesieni czas nastanie,

Pora dożynkowa –

Co przypomni winobranie?...

Co…koniak Szustowa!

Albo Walc  a tego samego roku: 

Prawda jest to nienowa,

Stwierdza ją życia bieg:

Maderę od Szustowa

Wysławia każdy człek

I ten, co wielki pan,

I ten co z tuszy znan,

I ten chudy, jak śledź,

Stan wszelki, każda płeć.

Albo taki oto Monolog Fausta, a jakże - z tego samego 1912 roku. 

Źródło: "Mucha"1912, nr 12.

A Wy, czy znacie jakieś przykłady wierszowanego storytellingu. Może być historyczny, a może być aktualny.

Teraz czas na Ciebie.

Blogowanie to gra zespołowa. 

* Zostaw komentarz. Dla Ciebie to chwila, dla mnie ważna wskazówka.
** Jeśli Ci się podobało, prześlij ten wpis dalej. Sprawisz, że moja praca przyda się kolejnym osobom.
***Polub  Content i Marketing  na Facebooku.