Fictomercial, czyli lokowanie produktu

A ja wciąż o pisarzach i reklamie… Tym razem przysiadłam nad hasłem „fictomercial”. Co prawda liczy ono sobie już 14 lat, ale wciąż jest mało znane i wciąż nie ma polskiego odpowiednika. I to pomimo tego, że praktyk, które dają się objąć nazwą fictomercial przybywa, także w Polsce.

Fictomercial to lokowanie produktu w literaturze, a nazwa „fictomercial”wywodzi się od złożenia słów: fiction+commercial. Jej narodziny łączone są z książką Fay Weldon The Bulgari Connection (2001). 

Wyróżnikiem lokowania produktu w literaturze jest jego naturalne powiązanie ze światem przedstawionym w utworze literackim, a także książce czy e-booku. Niektórzy utrzymują, że także w dialogach postaci teatralnych, filmowych czy komiksowych. Uwaga! Powiązanie to musi być konsekwencją umowy zawartej pomiędzy autorem i właścicielem marki. Ta umowa jest clou sprawy, bo nierzadko można znaleźć w utworze, w żaden sposób niesponsorowanym, przywołania czy opisy konkretnych marek lub  produktów. Wszak pisarz opisuje to co widzi, do czego jest przywiązany i czego nienawidzi – ale to ostatnie to  już kwestia świadomych i nieświadomych parodii lokowania produktu. O czym więcej przy innej okazji.  

Umowa może zakładać bezpośrednie przedstawianie marki lub/i wybranych produktów (brand placement), bądź tylko eksponowanie jej charakterytycznych przestrzeni czy znaków (corporate placement) albo uogólnione przywoływanie produktu (generic placement). Umowa może też pozostawiać autorowi pełną swobodę reprezentowania. 

Po więcej zapraszam tutaj.

Czy znacie jakieś przykłady fictomercial? Co o nich myślicie? Ma sens ta literacko-marketingowa zabawa? 

Teraz czas na Ciebie.

Blogowanie to gra zespołowa. 

* Zostaw komentarz. Dla Ciebie to chwila, dla mnie ważna wskazówka.
** Jeśli Ci się podobało, prześlij ten wpis dalej. Sprawisz, że moja praca przyda się kolejnym osobom.
***Polub  Content i Marketing  na Facebooku.