Fiołkowe szaleństwo

Właśnie kwitną. Fiołki. Myślisz, że są tanie, nudne i przesłodzone? Przestań. Fiołki naprawdę mają niezłą historię i niezły potencjał na fad. Tym bardziej, że już nie raz i Europa, i Ameryka miały fioła na punkcie fiołków.

Przez lwią część XIX i pierwszą połowę XX wieku fiołkowa aura spowijała i dwory, i miasta,
i lud. I wykwintnych, i rubasznych. Nie dawała spać i przemysłowcom, i poetom, i pop-poetom (tym od show-biznesu!), i dyktatorom podnieb(ien)nych smaków (Ach, ten Koktajl Aviation!).

Fiołkowe cesarzowe

Na początku fiołkowego fadu były fiołkowe cesarzowe – Józefina (1763-1814), Maria Ludwika (1791-1847), Eugenia de Montijo (1826-1920), Elżbieta Bawarska/Sissi (1837-1898).

Cesarzowa Józefina z ogrodniczą pasją kolekcjonowała fiołki w swoich dworskich ogrodach.
I eksponowała je na sukniach, niczym biżuterię.

Maria Ludwika „obnosiła” zapach fiołków parmeńskich i powszechnie przypisuje się jej ideę perfum „Violetta di Parma”, które na  rynek trafiły w 1870 roku, aromatyzując Europę na fiołkowo. „Violetta di Parma” były bodaj pierwszym hitem perfumeryjnym Europy, absolutnym, przynajmniej do 1900 roku.

Eugenię de Montijo z Marią Ludwiką łączyła fascynacja fiołkowym zapachem. Eugenia de Montijo uwielbiała też kolor fiołków, zrobiła go „widzialnym” i cesarskim, przez wprowadzenie go do swojej cesarskiej garderoby.  Choć tak naprawdę, fiołkowy od wieków był kolorem władzy.  Kolor ten powrócił w  zeszłym roku, jako „ultra violet”, jako kolor Pantone na 2018 rok. Powrócił jako kolor „kosmiczny, intrygujący, a jednocześnie uspokajający”.

Z kolei Elżbieta Bawarska/ Sissi, oprócz tego, że także kochała kolor fiołkowy (Ach, te fiołkowe tapety w jej apartamentach w węgierskim pałacu Gödöllő!) nadała cesarski polor smakowi fiołków – a dokładniej fiołkom kandyzowanym, fiołkom w galarecie, fiołkowemu sorbetowi. Jej dziedzictwo świetnie monetyzują dzisiaj wiedeńscy cukiernicy z Caffe Demel na czele.

Smak fiołków Sissi w dzisiejszej ofercie wiedeńskich cukierników

Sissi nadała fiołkowym deserom cesarski sznyt, bo tak naprawdę fiołkowa kuchnia deserowa kwitła w Europie co najmniej od lat 30. XIX wieku.

Fiołki w cukrze według receptury Sissiis

Fiołki w słodkiej gastronomii

Fiołki w kuchni popularyzowały miedzy innymi super popularna wśród swoich współczesnych Sophie Scheibler (jej książka została przetłumaczona na polski w 1837 roku)
 i Ćwierczakiewiczowa. Lucyna Ćwierczakiewiczowa. Oto recepta Ćwierczakiewiczowej na polski sok fiołkowy, w sam raz do lemoniady albo wielkanocnego mazurka.

Sok fi(j)ołkowy według Ćwierczakiewiczowej.

Fiołki w słodkiej gastronomii od kilku lat znowu są modne. Wróciły na fali mody na jadalne kwiaty, estetyzację słodkości i jedzenia w ogóle. W związku z prawie powszechnym poszukiwaniem niebanalności w smaku, wyglądzie, zapachu i …na Instagramie (#pornfood) albo na Pintereście. A Instagram tak kocha niebieską paletę kolorów! Nic więc dziwnego, że pełno jest w mediach społecznościowych przepisów i zdjęć fiołkowych torcików, serników, makaroników, cukierków, sorbetów, lodów, a nawet schabów udekorowanych fiołkami.

Fiołki w gastronomii powróciły też na fali poszukiwania nieoczywistych afrodyzjaków.  Nieoczywistych, rzecz jasna, tylko dla tych, którzy nie zetknęli się ani ze Snem nocy letniej, ani z tajemnymi fiołkowymi eliksirami miłości. Bo to przecież Szekspir w Śnie nocy letniej pisał o „miłosnotwórczej” sile leśnego fiołka. A przecież Szekspir nie pisał o niczym, co przynajmniej „nie tliło się” w grecko-rzymskiej czy średniowiecznej tradycji i w przekonaniach jego współczesnych.

Teraz czas na Ciebie.

Blogowanie to gra zespołowa. 

* Zostaw komentarz. Dla Ciebie to chwila, dla mnie ważna wskazówka.
** Jeśli Ci się podobało, prześlij ten wpis dalej. Sprawisz, że moja praca przyda się kolejnym osobom.
***Polub  Content i Marketing  na Facebooku.